Krrrp.. krrrp.. krrrp.. Ik kijk verschrikt achterom. Ik zie niks. Dan moet ik om mezelf lachen. Ik loop tussen boerderijen door, het is al schemerig en ik luister een podcast. Ik dacht zojuist dat ik echte voetstappen achter me hoorde. Maar nee: in het verhaal word ik meegenomen op een grindpaadje. Het oude hoorspel is terug in een nieuw jasje.
klik hier voor het originele artikel